- zbrudzić (się)
- zbrudzić (się) {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}brudzić (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
przybrudzić — dk VIa, przybrudzićdzę, przybrudzićdzisz, przybrudzićbrudź, przybrudzićdził, przybrudzićdzony «trochę, nieco zabrudzić; zbrudzić, przybrukać» Przybrudzić sukienkę. Przybrudzony płaszcz. Przybrudzona koszula. przybrudzić się «stać się trochę… … Słownik języka polskiego
zbrukać — dk I, zbrukaćam, zbrukaćasz, zbrukaćają, zbrukaćaj, zbrukaćał, zbrukaćany książk. «zbrudzić, zaplamić, powalać czymś, zanieczyścić» Zbrukać biel śniegu. zbrukać się 1. strona zwrotna czas. zbrukać. przen. Zbrukać się kłamstwem, oszustwem. 2.… … Słownik języka polskiego